Wies gaat multifocaal

“In de bijlage die jullie hebben gekregen kun je de tabel terugvinden,” zegt de beroemde Engelse voedingswetenschapper bij wie ik een lezing volg. Ik zit in een grote zaal met 250 geboeid naar hem te luisteren. Hij doet zijn verhaal aan de hand van een Powerpoint presentatie. Om het scherm goed te kunnen zien, heb ik mijn bril voor ver op. Maar nu moeten we dus even naar de tabel kijken in de handout en daarvoor heb ik mijn leesbril nodig. Snel gris ik die uit mijn tas, maar als ik buk valt mijn andere bril van mijn hoofd onder de stoel van de buurman voor me. Ik kruip op de grond en zet vlug de bril weer op en pak de handout er weer bij. Heb ik weer de verkeerde bril op, de leesbril heb ik mijn andere hand. Zuchtend wissel ik ze om en pak de draad weer op.

Gedoe met brillen

Het is niet de eerste keer dat ik zo zit te klungelen met brillen. Voor anderen zal het ongetwijfeld een hilarisch gezicht zijn, maar ik word er soms niet goed van. Het gebeurt ook regelmatig in de auto als ik ook mijn bril voor ver nodig heb. Hoe vaak ik wel niet heb gehad dat ik even bij een stoplicht wil kijken op de routeplanner. Even wil zien hoe lang het nog duurt of welke richting ik precies op moet en dan heb ik mijn leesbril nodig. Die ligt ook in de auto, maar voordat ik die op heb, moet ik alweer rijden en vliegen de brillen alle kanten op. In het theater idem dito. Wil ik het stuk goed kunnen zien heb ik een bril nodig, maar om in het boekje van de voorstelling te kijken heb ik mijn leesbril nodig. Mijn vriend heeft mij wel eens betrapt met 3 brillen op mijn hoofd.

Niet voor mij

Natuurlijk heb ik wel eens gedacht aan een multifocale bril maar ik was in de veronderstelling dat die was bedoeld voor mensen die altíj́d een bril nodig hebben om goed in de verte te kunnen zien. Bij mij is dat niet het geval. Ik zie over het algemeen goed en heb alleen in sommige gevallen een bril nodig. Sinds ik van dichtbij slechter ben gaan zien, is mijn zicht voor ver ook nog eens verbeterd. Om tv te kijken, heb ik hem al niet eens meer nodig. Bovendien heb ik wel eens gelezen dat je aan zo’n multifocale bril heel erg moet wennen.

Maar dan komt opeens mijn zus met haar enthousiaste verhaal over de multifocale bril die ze heeft aangeschaft. Wennen hoefde ze helemaal niet en man wat is ze blij dat ze van al die 321 leesbrillen die ze in huis heeft liggen af is. Volgens haar is er maar een nadeel: het is zo ideaal, dat je niet meer zonder wil.

Een goede reden om toch eens te gaan kijken of het wat voor mij is. Op naar Pearle, de opticien waar ik vaker kom en goede ervaringen mee heb.

Verziend en bijziend

Bij Pearle worden mijn ogen uitgebreid getest door een gediplomeerd opticien. Wat ik al vermoedde klopt: de sterkte voor ver is minder geworden en voor dichtbij meer (3+ alweer!) Wat me ook duidelijk wordt, is dat de glazen van een multifocale bril niet uit twee delen bestaan zoals ik dacht, met een onderste gedeelte voor lezen en een bovenste voor ver. Nee, de overloop gaat veel subtieler, millimeter voor millimeter, waardoor je dus ook niet meer zoals vroeger een duidelijk leesgedeelte ziet zitten.

Omdat de glazen voor een multifocale bril al gauw 300 euro kosten, besluit ik om een goedkoop montuur te kiezen en kijk ik in het vak met brillen tot 150 euro. Ik heb snel drie monturen te pakken die ik heel leuk vind en die ook geschikt blijken te zijn voor multifocale glazen. Ik maak van alle drie de modellen een foto en vraag via Instagram aan de BLOW volgers welke van de drie het moet worden. Het is duidelijk de meerderheid kiest voor nummer één.

Ik ben nog in de ban van de ene bril als de opticien me vertelt dat ik er nog gratis een bril bij mag kiezen. Daar zeg ik geen nee tegen. Aan de kassa gaat er ook nog eens 100 euro van de prijs af, het bedrag dat vergoed wordt door mijn ziektekostenverzekering. Ik hoef niks in te dienen het wordt ter plekke geregeld.

Wennen geblazen

Nog geen week later kan ik mijn multifocale bril ophalen bij Pearle. Ik hoop zo dat ik er net als mijn zus meteen aan wen. Maar dat is niet bepaald het geval. Het montuur is nog steeds leuk, maar het zicht is heel wiebelig. Ik word er echt een beetje naar van. Ook naar de opticien toe. ‘Dit kan toch niet,’ zeg ik geïrriteerd? Ik doe mijn best om goed zicht te krijgen. Zodra ik me ergens op focus of het nou ver of dichtbij is, gaat het goed en is het beeld heel scherp, maar beweeg ik met mijn gezicht of loop ik door de zaak dan wordt het beeld wazig en word ik er draaierig van.

De medewerker van Pearle stelt me gerust en vertelt me dat het echt goed komt. “Je hersenen hebben de tijd nodig om aan deze manier van kijken te wennen. Is het eenmaal daarboven geprogrammeerd dan heb je nergens meer last van. Je moet de bril dan wel een paar weken ophouden.” Hmm, ik wil helemaal niet altijd een bril op, maar de medewerker garandeert me dat het wenproces sneller gaat als ik hem even een paar weken draag.

Ik krijg ook wat handige kijk trucjes mee. Als je bijvoorbeeld leest, buig je je hoofd in de juiste positie iets naar beneden. Zodat je door het leesgedeelte kijkt. Dat doe je al snel automatisch, want dan zie je de letters het duidelijkst. En tijdens het autorijden beweeg je net iets meer naar links om in je zijspiegel te kijken. Als je alleen je ogen beweegt kun je wazig zicht krijgen. Meer van dit soort praktische tips zijn te vinden op hun site.

Maar dan…

Op de fiets terug met de nieuwe bril vind ik het maar wat eng, maar ik besluit even door te zetten. Het blijft de dagen daarna lastig. Sowieso ben ik de hele tijd geneigd om mijn bril af te zetten als ik iets gelezen heb omdat ik dat ook altijd doe met mijn leesbril. Maar gelukkig gaat het opeens beter, sneller dan voorspeld. Na twee weken stop ik met het fulltime dragen van de bril. Nu wil ik hem alleen gaan gebruiken voor de momenten waarvoor ik hem zo graag wilde hebben. En die volgen snel. Met vrienden ga ik naar het theater (try out van cabaretier Stefano Keizers) de zaal is niet groot maar ik zit wel achterin. Met mijn bril kan ik zowel Stefano goed zien als mijn telefoon die ik even wil checken. Wat een geweldige uitvinding! Daarna volgt de presentatie die ik zelf geef over gezond en leuk ouder worden. Ik wil én de mensen op de achterste rij kunnen zien én de presentatie op mijn laptop kunnen lezen. Het gaat fantastisch. Geen gênant gehannes meer met brillen. Heel af en toe moet ik nog wennen aan de goede kijkrichting maar kennelijk is het niet zo erg, want bij het napraten zegt een mevrouw tegen me: “wat een leuke bril heb je op.” Ben ik hem na de presentatie helemaal vergeten af te zetten.

Ook geïnteresseerd in een multifocale bril? Meer info vind je hier

BLOW ism Pearle Opticiens